Халкъымызнынъ такъдири

Post navigation

Халкъымызнынъ такъдири

Бир заманда Къырымда,

Бизлер сабий олгъанда,
Ветандан сюргюн олдыкъ,
Темелимизни джойдыкъ.

 

Энвер АМЕТОВ ГъурзуфлыБинъ докъуз юз къыркъ дёртте
Таш-къаялар агълады,
Багъ-багъчалар баш саллап
Гуль-пемпелер сарарды.

 

Копек, мышыкъ, айванлар
Артымыздан мугъайып:
Сизлер къайтып келинъ! — деп
Козьлеринден яш акъты.

 

Къарт, аналар, балалар
Яш, сабийлер, эвлятлар —
Дуасыз мефталары
Сюргюнликте комюльди.

 

Бизлер эрте къартайдыкъ:
Баш-сачлары чаларды,
Ветан ичюн куреште
Сафдашлар мерхум олды.

 

Энди шукюрлер олсун,

Ветангъа къайтып кельдик.
Ана топрагъымызда
Толгъан хынзыр ве копек.

 

Олар азлыкъ эткенлер,
Сыралары бош къалгъан.

Сыраларны толдурмакъ
Манкъуртларгъа къалгъан.

 

Озь халкъына ырылдай:
«Ким чагъырды сени?» — деп
Кабинеттен къувалай,
Менфаатыны къорчалай.

 

Меним! — бугунь акъыллы,
Халкънынъ бабасы олам.
Манъа сёз къайтаргъаннынъ
Къады ве джелляты олам.

 

Ей, ветандаш достларым,
Копексиз миллет олмаз.
Миллетине афыргъан
Башын ашар эрте-кеч.

 

Эй, хорлангъан миллетим,
Неге мугъайып къалдынъ?
Котер башын огге бакъ, —
Ёллар толу чёплюк ве таш.

 

Ёлларны темизлемек керек,
Оларны спирмек керек.
Ана, баба, къардашкъа
Ёлларны ачмакъ керек.

 

Эр бир заман вакътында
Йигитлер, аскер олгъан,
Ветаныны къорчалап
Дин, иманны сакълагъан.

 

Баба, деде, къартларнынъ
Ана, бита, къызларнынъ
Намусыны сакълагъан —
Булар йигитлер олгъан.

 

Ветанда темизлик олсун,
Халкъымыз сербест олсун,
Ана, баба, къардашнынъ
Келеджеги нур олсун.

 

Энвер АМЕТОВ Гъурзуфлы,

Январь, 2003 сене,
Акъмесджит

 

 

Похожие материалы

Ретроспектива дня